Elke maand een column over de kracht van live-tekenen.
Deze keer: Verkenning en Ontdekking – Nieuwe inzichten door live-tekenen.
Tekenaar Ben Westervoorde over Live -tekenen als een ontmoeting met het onverwachte. Waarom het steeds spannend is om met een leeg vel te beginnen – en waarom AI dat gevoel niet kan evenaren.
Verkenning en Ontdekking – Nieuwe inzichten door live-tekenen.
Door Ben Westervoorde
Voor veel mensen begint de werkdag met een to-do-list of een vastomlijnde opdracht, en weet je aan het eind van de dag wat je behaald moet hebben.
Dat geldt nooit voor een live-tekenaar. De dag begint, ligt open, en je weet nauwelijks wat je kunt verwachten of hoe het resultaat eruit zal zien.
Ooit ben ik gestart als striptekenaar. Verhalen vertellen met tekeningen is prachtig om te doen, maar heeft zo zijn wetten en regels.
Behalve dat je te maken hebt met het stroomlijnen van de vertelvolgorde en de compositie van de tekeningen, moet je in principe álles kunnen tekenen.
Nu is het zo dat het tekenen van strips plaatsvindt in alle rust, achter de tekentafel. Je hebt dan over het algemeen de tijd om een figuur of compositie via schetsen te perfectioneren.
Die luxe ontbreekt bij het live-tekenen — en daar moet je je op instellen.
Omdat een live-tekendag zelden 100% verloopt zoals gepland, moet je veel improviseren. Dan is het wel zo prettig als je het vermogen hebt om alles te kunnen tekenen.
Je kunt je meestal deels voorbereiden via de vooruitgestuurde briefing, maar hoe dan ook: je begint de dag altijd met een maagdelijk wit vel of foamboard.
(Die “deels” kun je eigenlijk meteen vergeten, want de gesprekken die op de dag zelf ontstaan zijn vaak oriënterend en sluiten zelden aan bij het beeld dat je vooraf had.)
Het is dus écht live-tekenen. Ter plekke presteren. Een soort teken-jazz.
Een jazzmuzikant beheerst zijn instrument, maar moet “sur place” reageren op wat er gebeurt.
Dat doet een live-tekenaar in wezen ook. Het vraagt een andere manier van tekenen: actie-reactie. Soms verhelderend, soms ondersteunend, soms snedig.
Je moet dus op scherp staan. Presteren.
En vaak zijn de onderwerpen waarover je tekent je niet volledig bekend, dus ook op inhoudelijk vlak wordt flexibiliteit verwacht.
Een groot voordeel is dat je door de diversiteit van live-tekenopdrachten steeds wordt ingevoerd in nieuwe materie.
Ik vind het prachtig en interessant om dat mee te maken — het verrijkt je blik en vergroot je kennis.
Ik teken nog steeds strips, maar de combinatie met live-tekenen versterkt elkaar en maakt mij tot een betere, veelzijdigere tekenaar.
Een ander inzicht dat ik wil delen over live-tekenen betreft de toekomstige rol van AI.
Daar zullen we niet omheen kunnen: sommige klanten zullen AI inzetten, en AI zal op dit vlak ongetwijfeld terrein winnen.
Maar alle AI ten spijt — het blijft functionele ondersteuning, gericht op het logisch verbeelden van de vraag van de gebruiker.
De grilligheid en onlogica in het werk van de live-tekenaar, toegespitst op de klant en de actuele situatie, maken het resultaat vaak spannender, unieker en origineler.
Dat is, wat mij betreft, de meerwaarde van de live-tekenaar.