Cartoon voor dakloze dichter
Live cartoonist Cunera Joosten werd gevraagd een cartoon te maken voor een dakloze dichter. Dat wil zeggen; na die middag was de dichter niet dakloos meer. Een verslag van Cunera over een bijzondere middag.
‘Om kwart over zeven zat ik bij de melkweg galerie. Daar stond Dorien, van HVO Querido, buiten te wachten. Ze vroeg mij of ik ergens aan een tafel wilde gaan zitten tekenen. Dan zou zij met haar collega zogenaamd toevallig gaan kijken wat ik aan het doen was en dan zou de dakloze dichter natuurlijk ook komen kijken en ontdekken dat de tekening voor hem was. Ik had alvast een tekening in zwart wit gemaakt op a3 formaat. Ik dacht in die galerie komt er natuurlijk niks van. Dan ga ik ‘m daar wel inkleuren. Ik voelde me wel een beetje eenuitslover om daar zo te gaan zitten, met mijn tekenblok en stiften, maar ja, alles voor de goede zaak.’
Dat ben ik niet…
‘Ze kwamen als afgesproken vragen wat ik aan het doen was en de dakloze dichter kwam ook kijken. Die bekeek de tekening en zei, dat gaat over een dichter die een huis krijgt, dat ben ik dus niet. Maar toen zei ik, nou, misschien wel… Nouja, hij was heel erg blij, kreeg zoenen. Van hem, van zijn vriendin, en veel schouderklopjes van allerlei mensen dat het zo lief en aardig van mij was. Ik voelde me behoorlijk opgelaten. Ze gingen al vrij snel weg om zijn huis te gaan bekijken. De dichter zei nog dat ik tot aan mijn dood gezichten van hem mag vragen. Ik kreeg er nog eentje mee. Erg lief en warm dus!’
De striptekening die Cunera maakte.